20.00, zaterdagavond. Even wennen weer dat we naar Nijmegen mogen voor een wedstrijd. Vreemde omstandigheden, QR-codes aan de deur, mondkapjes, kantine tot 22.00 open en een livestream waarin de wedstrijd gevolgd kon worden, mits de dames die het tussen de regels in nodig vonden ons clublied belachelijk te maken, niet vergaten de camera te draaien naar het juiste vak.

Ook in de samenstelling van het team wat veranderingen. 1 dag vooraf nog 2 heren die allang hadden afgezwaaid voor de selectie zo ver gekregen mee te gaan, coronabesmettingen binnen het team en een nieuwe coach in een andere competitieopzet met geduchte tegenstanders.

Maar ook mooie kansen. We wisten dat dit blok lastig zou worden en de druk die Noviomagum uit wist te oefenen konden we niet altijd goed mee omgaan. Toch bleven we door goed verdedigen bij met de score en naar mate de wedstrijd vorderde vonden we steeds meer kansen.

Met nog 10 minuten op de klok kwamen we zelfs op 2 doelpunten voor. Voor onszelf loon naar werken en voor de tegenstander een redelijke verassing. Helaas ging Novio de laatste 10 minuten nog volle bak door, waar wij moeite hadden het hoge tempo een wedstrijd lang vol te houden.

Wat rest is een uitslag van 17-15, een zuur gevoel omdat er meer in had gezeten, maar ook met de kop omhoog, omdat we nog 5 wedstrijden hebben waarvan we nu weten dat we tegenstanders kunnen verassen en kunnen vechten voor de punten💪